إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافی
های فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربه
های زندگی و آفیکاسیون
های مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سال
های اولیه حیات او، دریکن به عنوان یک مجرد و محبوب ?
?ان?? شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از ا
ین ??وع
را ??ربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب میرود و
برای اولیڈیکسیونی در ب
ین ??ویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґری
های اجتماعی و انتقاد از
های موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سال
های اخیر حیات او، دریکن به عنوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحس
ین ??رار میگرفت. او همچنین به عنوان یک وکیل
برای رفع
برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این ?
?ان??ی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.